اولویت‌بندی ابعاد تاب‌آوری سازمانی در شرایط بحران کرونا (مطالعه موردی بیمارستان‌های شهر خرم‌آباد)

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه لرستان

چکیده

بیمارستان­ها ساختار، هدفی خاص و نقشی محوری در پویایی نظام­های اجتماعی، اقتصادی و روانی در جامعه دارند. درمان فجایع، حوادث و بحران­ها، مسائل پیچیده و بحث‌برانگیز برای بخش بهداشت به‌حساب می‌آید. تاب‌آوری سازمانی هدف مؤثری است که به‌طور مداوم به عملکرد سازمان در طول فجایع و موقعیت­های بحرانی به­خصوص شرایط کرونایی جهان امروز کمک می­کند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر اولویت‌بندی ابعاد تاب‌آوری سازمانی در مواجهه با شرایط بحرانی کرونا در بیمارستان­های شهر خرم‌آباد است. در پژوهش توصیفی–کاربردی حاضر که در بیمارستان­های شهر انجام‌ شده است، ابعاد و حیطه شناسایی‌ شده جهت سنجش سطح تاب‌آوری سازمانی در بیمارستان­ها، در قالب پرسش­نامه در اختیار کارشناسان و متخصصان مربوطه قرار گرفت و سپس نظرات آن‌ها دریافت شد. درنهایت در این پژوهش کارکنان و مدیران بیمارستان­های شهر خرم‌آباد به‌عنوان جامعه و تعداد 200 نمونه برای مطالعه انتخاب و پرسشنامه با طیف لیکرت طراحی و بین نمونه مورد مطالعه توزیع شد. نتایج تحقیق از روایی و پایایی بالا برخوردار بود و به‌منظور تجزیه­وتحلیل داده‌ها از آزمون فریدمن برای اولویت‌بندی و تحلیل عامل تأییدی جهت شناسایی ابعاد تاب‌آوری سازمانی استفاده‌ شده است. نتایج نشان داد که بااهمیت‌ترین عامل ازنظر جامعه آماری در مورد تاب‌آوری سازمانی از دیدگاه مدیران و کارکنان بیمارستان، رهبری و تصمیم‌گیری، استفاده از دانش و تجربه، تعهد مدیریت، آمادگی، مشارکت مؤثر همگانی و ارتباطات و کار گروهی است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که هرچند میزان سطح رهبری، دانش و تجربه، تعهد مدیریت و آمادگی بیمارستان­ها در مقابل بحران کرونا بیشتر باشد می­توان بهتر این بحران را مهار و کنترل نمود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Prioritizing the Dimensions of Organizational Resilience in theCcontext of the Corona Crisis (Case study of Khorramabad hospitals)

نویسنده [English]

  • zahra romiani
Master of Business Administration, Lorestan University
چکیده [English]

Hospitals have a specific structure and purpose and play a pivotal role in the dynamics of social, economic and psychological systems in a society. For the health sectors, disasters, accidents and crises are complex and controversial issues. Organizational resilience is an effective goal that continuously contributes to the organization's performance during disasters and critical situations, especially in today's corporate world. Therefore, the purpose of this study is to prioritize the dimensions of organizational resilience in the face of coronary crisis in hospitals in Khorramabad. The identified dimensions and domains of organizational resilience assessment of hospitals were provided to the relevant experts and specialists in the form of a questionnaire and then their opinions were received. In this study, the staff and managers of Khorramabad hospitals comprised the population out of which 200 participants were selected for the study. A Likert scale questionnaire was designed and distributed among the participants. The results of the study had a high validity and reliability. In order to analyze the data, Confirmatory Factor Analysis was used to identify the dimensions of organizational resilience and Friedman test was used to prioritize the dimensions. According to the results and based on the opinions of the managers and staff, leadership and decision-making, use of knowledge and experience, commitment of management, readiness, effective public participation and communication and teamwork were the most significant factors in organizational resilience. Thus, it can be concluded that the higher the level of leadership, knowledge and experience, commitment of management and readiness of hospitals is, the greater and better the corona crisis can be controlled.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Corona crisis
  • Hospital
  • Khorramabad
  • Resilience

مراجع

  1. رضایی، زهرا؛ ابراهیمی نژاد، مهدی و صادقی، زین‌العابدین. (1395). بررسی رابطه بین آمادگی و تاب‌آوری سازمانی بیمارستان‌های علوم پزشکی کرمان در برابر حادثه زلزله. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، مدیرت بحران، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
  2. Kucirkova, N. Evertsen-Stanghelle, C. Studsrød, I. Jensen, I. B. & Størksen, I. (2020). Lessons for child–computer interaction studies following the research challenges during the Covid-19 pandemic. International journal of child-computer interaction, 26, 100203.
  3. https://behdasht.gov.ir/: 5 June 2020.
  4. Arassi M, Mohammadfam I, Shirali G, Moghimbeigi A.Quantitative assessment of resilience in the operatives unitsof national Iranian drilling company (regional study: Khuzestan). Health and Safety at Work. 2015; 4(4): 21-8.
  5. Ardeshir A, Mohajeri M. Assessment of safety culture among job positions in high-rise construction: a hybrid fuzzy multi criteria decision-making(FMCDM)approach. International journal of injury control and safety promotion. 2018; 25(2): 195-206.
  6. Mitroff I. Lessons from 9/11: Are companies better prepared today? Technological Forecasting & Social Change. 2005; 3(72): 375-6.
  7. Durodie B. Is real resilience attainable? Homeland Security & Resilience Monitor. 2003; 2(6): 15-9.
  8. Accra Jaja, S & Amah, E. (2114). Mentoring and Organizational Resilience. A Study of Manufacturing Companies in Rivers State. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM). Vol 16, Issue 11, pp 1-9.
  9. Catalan C, Robert B, editors. Evaluation of organizational resilence: Application in Quebec. Proceedings of Fourth Resilience Engineering Symposium; 2010.
  10. Chang-Richards A, Vargo J, Seville E. Organisational resilience to natural disasters: New Zealand’s experience. China Policy Review. 2013; 10: 117-9.
  11. Weick KE. The collapse of sensemaking in organizations: The Mann Gulch disaster. Administrative science quarterly; 1993: 628-52.
  12. Macuzić I, Tadić D, Aleksić A, Stefanović M. A two step fuzzy model for the assessment and ranking of organizational resilience factors in the process industry. Journal of Loss Prevention in the Process Industries.2016; 40: 122-30.
  13. Tarrant, M. (2111). The organization, risk, resilience, and governance, The Australian Journal of Emergency Management, vol 25, No 4, pp 13-17.
  14. دانشمندی، محمد؛ نظام زاده، مریم؛ زارعیان، آرمین. (1393). بررسی میزان آمادگی در مقابله با حوادث غیرمترقبه در یکی از بیمارستان­های منتخب تهران، مجله علوم مراقبی نظامی، دوره اول، شماره 1، صص 35-28.
  15. محمدی، تیمور؛ شاکری، عباس؛ تقوی، مهدی و احمدی، مهدی. (1396). تبیین مفهوم، ابعاد و مؤلفه‌های تاب‌آوری اقتصادی. فصلنامه مطالعات راهبردی، بسیج، شماره 75.
  16. محمودی، داود؛ علیزاده، سید شمس‌الدین؛ رسول­­زاده، یحیی و اصغری جعفرآبادی، محمد. (1399). اولویت‌بندی ابعاد سیزده‌گانه تاب‌آوری سازمانی در مواجهه با بحران­ها و حوادث بزرگ. سلامت کار ایران.
  17. قنبری، سعید؛ صلواتیان، سیاوش و اصغرکیا، علی. (1398). بررسی شاخص­های سنجش تاب­آوری سازمانی خبرگزاری­های ایران در بلایای طبیعی. دو فصلنامه علمی،پژوهشی مدیریت بحران، شماره 17.
  18. Andersson T, Caker M, Tengblad S, Wickelgren M. Building traits for organizational resilience through balancing organizational structures. Scandinavian Journal of Management. 2019; 35(1): 36-45.
  19. Barasa, E. Mbau, R. & Gilson, L. (2018). What is resilience and how can it be nurtured? A systematic review of empirical literature on organizational resilience. International journal of health policy and management, 7(6), 491.
  20. Sawalha IH. Managing adversity: understanding some dimensions of organizational resilience. Management Research Review. 2015;38(4):346–366. doi: 10.1108/MRR-01-2014-0010. 
  21. Levi Uche, A. & Continue, A. (2115). Product Innovation and Organizational Resilience in Public Universities in South-South Nigeria. European Journal of Business and Management, Vol 7, No 33, PP 82-91.
  22. Hassall ME, Sanderson PM, Cameron IT. Industry Perspectives on Organisational Resilience. RISK conference; Brisbane, Australia; May 2014:28-30.
  23. Accra Jaja, S & Amah, E. (2114). Mentoring and Organizational Resilience. A Study of Manufacturing Companies in Rivers State. IOSR Journal of Business and Management (IOSR-JBM). Vol 16, Issue 11, pp 1-9.
  24. Lengnick-Hall, C. A. Beck, T. E., & Lengnick-Hall, M. L. (2011). Developing a capacity for organizational resilience through strategic human resource management. Human resource management review, 21(3), 243-255..
  25. Achour N, Price AD. Resilience strategies of healthcare facilities: present and future. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment. 2010;1(3):264–276. doi: 10.1108/17595901011080869.
  26. Lembani M, Mohammed A, Abdulwahab A, et al. A Case Study of Technical Assistance to HIV Services in Cote d’Ivoire in the Context of Civil Unrest Following the Disputed Presidential Election of 2010. Cape Town; 2014.
  27. Azadeh A, Salehi V, Arvan M, Dolatkhah M. Assessment of resilience engineering factors in high-risk environments by fuzzy cognitive maps: A petrochemical plant. Safety Science. 2014; 68: 99-107.
  28. Jafari Nodoushan R, Jafari MJ, Shirali GA, Khodakarim S, Khademi Zare H, Monfared H, et al. Identifying and ranking of organizational resilience indicators of refinery complex using fuzzy TOPSIS. Health and Safety at Work. 2017; 7(3): 219-32

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 18 اردیبهشت 1400
  • تاریخ بازنگری: 26 تیر 1400
  • تاریخ پذیرش: 26 تیر 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار