سیلاخوری, اسماعیل. (1393). پهنه بندی شدت خطر بیابان‌زایی منطقه ی مزینان سبزوار از منظر معیار خاک با استفاده از مدل ESAs. علمی پژوهشی مدیریت بحران, 3(2), 57-63.
اسماعیل سیلاخوری. "پهنه بندی شدت خطر بیابان‌زایی منطقه ی مزینان سبزوار از منظر معیار خاک با استفاده از مدل ESAs". علمی پژوهشی مدیریت بحران, 3, 2, 1393, 57-63.
سیلاخوری, اسماعیل. (1393). 'پهنه بندی شدت خطر بیابان‌زایی منطقه ی مزینان سبزوار از منظر معیار خاک با استفاده از مدل ESAs', علمی پژوهشی مدیریت بحران, 3(2), pp. 57-63.
سیلاخوری, اسماعیل. پهنه بندی شدت خطر بیابان‌زایی منطقه ی مزینان سبزوار از منظر معیار خاک با استفاده از مدل ESAs. علمی پژوهشی مدیریت بحران, 1393; 3(2): 57-63.
پهنه بندی شدت خطر بیابان‌زایی منطقه ی مزینان سبزوار از منظر معیار خاک با استفاده از مدل ESAs
دانشجوی دکتری تخصصی بیابان‌زدایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده
بیابان‌زایی یکی از بزرگترین چالشهای زیستمحیطی زمان ما به شمار میرود. این پدیده یک مسئله‌ی جهانی است و پیامدهای جدی آن بر تنوع زیستی، ایمنی محیط‌زیست، ریشه‌کنی فقر، ثبات اجتماعی ـ اقتصادی و توسعه‌ی پایدار در سراسر جهان تأثیرگذار است. مناسبترین روش برای تعیین شدت خطر بیابان‌زایی، استفاده از مدلهای تجربی است. برای بررسی شدت بیابان‌زایی در منطقه‌ی مزینان، از معیار خاک مدل ESAs استفاده شد. برای این منظور، ابتدا نقشه‌ی واحدهای کاری (رخسارههای ژئومورفولوژی) با استفاده از نقشههای شیب، زمینشناسی، ارتفاع، پوشش گیاهی، کاربری و همچنین تصاویر ماهوارهای لندست 5 (Landsat 5) و گوگل ارث (Google Earth) تهیه گردید؛ سپس در هر واحد کاری ارزشهای هر شاخص در معیار خاک مشخص شد و از میانگین هندسی ارزش شاخصها، نقشه‌ی شدت بیابان‌زایی منطقه به دست آمد. نتایج نشان داد که معیارهای زهکشی و درصد سنگریزه‌ی سطحی با میانگین وزنی 51/1 و 50/1 بیشترین تأثیر را در بیابان‌زایی منطقه دارند. منطقه‌ی مزینان سبزوار با استفاده از این مدل به چهار کلاس بیاثر، بالقوه، شکننده و بحرانی تقسیم شد که بیشترین سطح منطقه را کلاس شکننده (04/38 درصد) به خود اختصاص داد.
ابتدای صفحه