%0 Journal Article %T تحلیل روابط بین‏ سازمانی در مدیریت بحران در شهر اصفهان %J مدیریت بحران %I دانشگاه صنعتی مالک اشتر %Z 2345-3915 %A عبدی دانشپور, زهره %A فلاحی, علیرضا %A مرادی, داریوش %D 2016 %\ 05/21/2016 %V 5 %N 1 %P 25-37 %! تحلیل روابط بین‏ سازمانی در مدیریت بحران در شهر اصفهان %K روابط بین سازمانی %K بحران %K مدیریت بحران %K نشت نفت خام %K اصفهان %R %X کارآمدی مدیریت بحران ارتباط مستقیم با هماهنگی و همکاری در روابط بین‏ سازمانی دارد. در کشور ایران با وجود رخ‏ دادن بحران‏های مختلف و احتمال رخ‏دادهای آتی، از تحلیل روابط بین ‏سازمانی در ایجاد هماهنگی و همکاری در مدیریت بحران، برنامه‏ریزی و مدیریت شهری بهره‏گیری نشده‏ است. برای تحلیل روابط بین‏ سازمانی در مدیریت بحران، نشت نفت خام در رودخانه‏ی زاینده‏رود در سال 1387 ﻫ. ش. به‏منزله‏ی نمونه‏ی‏ موردی پژوهش انتخاب شده است که در آن واکنش اضطراری نیازمند سرعت عمل و هماهنگی گسترده بین سازمان‏های درگیر در مدیریت بحران بود. اهداف مقاله ردیابی سازمان‏هایی است که در یک وضعیت بحرانی چون «بحران نشت نفت خام در رودخانه‏ی زاینده‏رود» دخالت داشتند و همچنین بررسی روابط بین سازمانی آن‏ها و کارآمد نمودن روابط بین سازمانی در مدیریت بحران مورد نظر است. به این منظور، در چارچوب یک پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و تحلیلی ـ تجویزی و با بهره ‏جستن از روش‏های بازبینی متون، تحلیل مستند متون نوشتاری، تحلیل محتوای متون حاصل از انجام مصاحبه‏ و نیز اولویت‏بندی نقش سازمان‏ها، عوامل سببی و زمینه‏ای روابط بین سازمانی، چارچوب‏‏های نظری زیرکار و نوع روابط بین سازمانی در مدیریت بحران واکاوی شدند. بازیگران این رویداد، نخست سازمان اصلی (مدیریت بحران استانداری اصفهان)، دوم سازمان‏هایی که نقش مؤثر داشتند و سوم سازمان‏هایی که نقش نسبتاً مؤثر داشتند، هستند. نوع روابط بین سازمانی در مدیریت این بحران از نوع اتحادیه‏ی تجاری است. چارچوب‏های نظری برای تحلیل روابط بین‏ سازمانی به ترتیب رهیافت یادگیری سازمانی و رهیافت نهادی هستند که بر پایه‏ی آن‏ها امکان افزایش هماهنگی بین سازمانی و نیز افزایش توان مدیریت روابط بین سازمانی در مقابله با بحران فراهم می‏شود. %U https://www.joem.ir/article_23972_2b497baa4b7a4a83ce7088b9d421ffde.pdf