عامر نیک پور؛ صدیقه لطفی؛ منصوره یاراحمدی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1400، ، صفحه 57-71
چکیده
مخاطرههای طبیعی چالشی اساسی در دستیابی به توسعه پایدار جوامع انسانی است. اینگونه مخاطرات این ظرفیت را دارند که در نبود سیستمهای کاهش خطر به سوانحی هولناک و ویرانکننده برای اجتماعات بشری تبدیل ...
بیشتر
مخاطرههای طبیعی چالشی اساسی در دستیابی به توسعه پایدار جوامع انسانی است. اینگونه مخاطرات این ظرفیت را دارند که در نبود سیستمهای کاهش خطر به سوانحی هولناک و ویرانکننده برای اجتماعات بشری تبدیل شوند. عموماً این تأثیرگذاری به واسطه ارتباطات بسیار پیچیده موجود میان سیستمهای مختلف جوامع انسانی ابعاد گستردهای داشته و باعث وارد آمدن خسارات بسیاری به بخشهای گوناگون از جمله کالبد، اجتماع، فرهنگ و هویت میشود. علیرغم عدم پیشبینی زمان وقوع بسیاری از این مخاطرات میتوان با چارهاندیشی و شناخت همه جانبه این گونه وقایع در جامعه تحت تأثیر میزان آسیبپذیری را به حداقل ممکن کاهش داد و از این راه به جامعهای پایدار به واسطه تابآوری در مواجهه با این گونه پدیدهها دست یافت. افزایش تابآوری شهرها در برابر بلایای طبیعی به ویژه زمینلرزهها به میزان زیادی در کاهش این خسارات و همچنین زمان بهبودی جوامع مؤثر است. در این میان برنامهریزان و مدیران شهری به منزله مهمترین نهادهای درگیر در طراحی کالبد شهرها نقشی اساسی در افزایش تابآوری جوامع شهری در برابر زمینلرزه دارند. هدف از انجام این تحقیق سنجش و ارزیابی میزان تابآوری شهر نورآباد ممسنی در برابر مخاطرههای طبیعی با تأکید بر زلزله است. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای تی تکنمونه و واریانس یکطرفه انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که نواحی از نظر شاخص اقتصادی، کالبدی، نهادی و اجتماعی با یکدیگر تفاوت معناداری دارند و شهر نورآباد ممسنی از نظر تابآوری کالبدی، اجتماعی و نهادی مطلوب و در بعد اقتصادی نامطلوب است.